Η 28η Οκτωβρίου 1940 αποτελεί μία από τις πιο ένδοξες σελίδες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, την ημέρα που η Ελλάδα είπε το μεγάλο "ΟΧΙ" στις ιταλικές αξιώσεις και εισήλθε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Πίσω από την ηρωική αντίσταση και τις νίκες των πρώτων ημερών, βρίσκεται η θυσία των πρώτων πεσόντων που επισφράγισαν με το αίμα τους την εθνική απόφαση για αντίσταση.
Ο Βασίλειος Τσαβαλιάρης, από την Πιαλεία Τρικάλων, είναι ο στρατιώτης που έμελλε να γίνει ο πρώτος νεκρός του Ελληνοϊταλικού Πολέμου και του Έπους του '40.
Η Ώρα της Θυσίας
Την 28η Οκτωβρίου 1940, μόλις λίγη ώρα μετά την επίδοση του τελεσιγράφου και την έναρξη των εχθροπραξιών, ο Βασίλειος Τσαβαλιάρης βρισκόταν στη σκοπιά του. Ήταν σκοπευτής πολυβόλου, υπηρετώντας στο 51ο Σύνταγμα Πεζικού, σε φυλάκιο στα ελληνοαλβανικά σύνορα, στο ύψωμα Γκόλιο (σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες) κοντά στην περιοχή του Επταχωρίου.
Ήταν περίπου 5η πρωινή όταν οι πρώτες ιταλικές δυνάμεις άρχισαν να επιτίθενται. Ο Βασίλειος Τσαβαλιάρης ήταν από τους πρώτους που ανταποκρίθηκαν, θέλοντας να προστατεύσει το φυλάκιο και την πατρίδα του.
Μια ιταλική σφαίρα τον βρήκε στο μέτωπο, σκοτώνοντάς τον ακαριαία. Ο Βασίλειος Τσαβαλιάρης, μόλις 28 ετών, παντρεμένος και πατέρας τριών μικρών παιδιών έπεσε νεκρός, καταγράφοντας έτσι το όνομά του ως ο πρώτος πεσών στρατιώτης στο χρονικό του Ελληνικού Έπους.
Η Μνήμη και η Τιμή
Η θυσία του Βασίλειου Τσαβαλιάρη αποτελεί σύμβολο της αυταπάρνησης και του ηρωισμού του απλού Έλληνα στρατιώτη, που χωρίς δισταγμό έδωσε τη ζωή του για την ελευθερία.
Στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Πιαλεία Τρικάλων, η μνήμη του τιμάται κάθε χρόνο με τις εκδηλώσεις που ονομάζονται "Τσαβαλιάρεια", όπου συγκεντρώνονται συγγενείς, κάτοικοι και εκπρόσωποι αρχών για να καταθέσουν στεφάνια στην προτομή του. Η ιστορία του, επιβεβαιωμένη από μαρτυρίες και από την ίδια τη Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, υπενθυμίζει την τιμή και το χρέος προς όλους τους αφανείς ήρωες που πολέμησαν στα βουνά της Πίνδου και της Αλβανίας για να γραφτούν οι χρυσές σελίδες του 1940-1941.
Ο Βασίλειος Τσαβαλιάρης, ο πρώτος κρίκος στην αλυσίδα των θυσιών, μας θυμίζει ότι η αντίσταση ξεκινάει πάντοτε από τον απλό άνθρωπο που υπερασπίζεται τα ιερά και τα όσια του τόπου του.
