Ο Άγιος Νεκτάριος, Μητροπολίτης Πενταπόλεως, ο εν Αιγίνη, αποτελεί μία από τις πλέον φωτεινές και αγαπητές μορφές της Ορθοδοξίας των νεότερων χρόνων. Η ζωή του, γεμάτη ταπεινοφροσύνη, διώξεις, σιωπηλή υπομονή και πλούσιο πνευματικό έργο, τον καθιστούν έναν αληθινό φίλο του Χριστού και προστάτη των πιστών που αναζητούν την ίαση και την ελπίδα.
👶 Τα Πρώτα Χρόνια και η Πνευματική Κλήση
Ο Άγιος Νεκτάριος γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου του 1846 στη Σηλυβρία της Θράκης και το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος Κεφαλάς. Προερχόμενος από φτωχή αλλά ευσεβή οικογένεια, ο Αναστάσιος έδειξε από νωρίς την έφεσή του στα γράμματα και την βαθιά του πίστη.
Σε ηλικία 14 ετών, μετέβη στην Κωνσταντινούπολη για να εργαστεί και να συνεχίσει τις σπουδές του.
Αργότερα, υπηρέτησε ως δάσκαλος στη Χίο (1866-1876), όπου τελικά εκάρη μοναχός στη Νέα Μονή με το όνομα Λάζαρος.
Χειροτονήθηκε Διάκονος το 1877, λαμβάνοντας το όνομα Νεκτάριος.
🎓 Σπουδές και Εκκλησιαστική Διακονία
Με τη βοήθεια του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου Δ', ο Νεκτάριος σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αργότερα μετέβη στην Αλεξάνδρεια.
Χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και στη συνέχεια Μητροπολίτης Πενταπόλεως (μιας αρχαίας επισκοπής της Λιβύης), υπηρετώντας ως Πατριαρχικός Επίτροπος στο Κάιρο.
Οι Διώξεις: Παρά τη λαμπρή του σταδιοδρομία, ο Άγιος Νεκτάριος έπεσε θύμα φθόνου και συκοφαντίας από κληρικούς του Πατριαρχείου, με αποτέλεσμα να καθαιρεθεί άδικα από τη θέση του το 1890 και να εκδιωχθεί. Αντιμετώπισε την αδικία με παροιμιώδη ταπεινοφροσύνη και σιωπή, αρνούμενος να κρατήσει κακία ή να υπερασπιστεί τον εαυτό του με δυναμικό τρόπο.
📚 Το Έργο στην Ελλάδα και η Μονή της Αιγίνης
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ανέλαβε σημαντικές θέσεις:
Ιεροκήρυκας (Ευβοίας, Φθιώτιδος, Φωκίδας).
Διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής στην Αθήνα (1894-1904), όπου άφησε ανεξίτηλο το πνευματικό του αποτύπωμα, εκπαιδεύοντας πλήθος μελλοντικών κληρικών.
Το 1908, αποσύρθηκε και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αίγινα, όπου είχε ιδρύσει το 1904 τη Γυναικεία Μονή Αγίας Τριάδος, την οποία διοικούσε ο ίδιος. Εκεί έζησε τα τελευταία 12 χρόνια της ζωής του με ακραία άσκηση, προσευχή και φιλανθρωπία, καλλιεργώντας τον πνευματικό κόσμο των μοναχών και των πιστών.
📝 Συγγραφικό Έργο
Ο Άγιος Νεκτάριος υπήρξε ένας πολυγραφότατος και λόγιος ιεράρχης. Το συγγραφικό του έργο καλύπτει ένα ευρύ φάσμα θεμάτων:
Θεολογικά και Ηθικά: Όπως το «Περί ιερωσύνης» και το «Περί υπομονής».
Παιδαγωγικά: Μελέτες για την αγωγή των παιδιών.
Υμνογραφικά: Ύμνοι προς την Υπεραγία Θεοτόκο.
🙏 Η Κοίμηση και τα Θαύματα
Ο Άγιος Νεκτάριος κοιμήθηκε εν Κυρίω το βράδυ της 8ης Νοεμβρίου 1920, στο Αρεταίειο Νοσοκομείο Αθηνών, νικημένος από τον καρκίνο, σε ηλικία 74 ετών. Η μνήμη του εορτάζεται την 9η Νοεμβρίου.
Λίγα χρόνια μετά την κοίμησή του, τα λείψανά του άρχισαν να αναβλύζουν μύρο, ενώ πλήθος πιστών άρχισαν να αναφέρουν θαύματα ίασης από ανίατες ασθένειες (ιδίως τον καρκίνο) και άλλες δυσκολίες, αποδεικνύοντας την αγιότητα του βίου του. Η επίσημη ανακήρυξή του ως Αγίου από το Οικουμενικό Πατριαρχείο έγινε το 1961.
Η Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος στην Αίγινα αποτελεί σήμερα έναν από τους μεγαλύτερους ιερούς τόπους προσκυνήματος στον κόσμο, όπου φυλάσσεται η Τιμία Κάρα και τα περισσότερα ιερά του λείψανα.
Ο Άγιος Νεκτάριος μας δίδαξε ότι η αληθινή δύναμη βρίσκεται στην ταπείνωση, η απάντηση στην αδικία είναι η σιωπή και η αδιάλειπτη προσευχή, και η μόνη αληθινή περιουσία είναι η πίστη. Μέσα από τον πολυβασανισμένο του βίο και τα αναρίθμητα θαύματά του, συνεχίζει να αποτελεί μια αστείρευτη πηγή ελπίδας και παρηγοριάς για όλους τους χριστιανούς.
